Inge (29) uit Hilversum over Hans.

ingeIk ben eerst begonnen bij een andere rijschool maar mijn ervaring met rijlessen was verre van goed en fijn. Sterker nog; ik dacht dat ik nooit zou halen. Mijn broer had goeie ervaringen met zijn rijinstructeur en hij raden hem mij aan. Aangezien mijn broer een alleskunner is, viel het nogal tegen toen ik de auto in stapte. De beste man schreeuwde tegen me en zei (in mijn ogen) op cruciale momenten niets. Laat ik zeggen dat mijn vertrouwen tot ver onder het nulpunt was gedaald en dat is als je faalangst hebt niet gunstig.

Na een les of 10 moest ik worden geopereerd. Voor mij een periode waarbij ik de boel kon overdenken. Waarom zocht ik geen andere rijschool? Ongelukkig in de auto stappen en betalen voor iemand die tegen je schreeuwt? Terwijl je hoopt iemand te betalen waarbij je ook nog iets opsteekt. Een vriendin vertelde mij over Hans. Een rijinstructeur van rijschool Wolvetang. Ze omschreef Hans als een rustige man, die écht bereid is tien keer (of meer :D) iets aan je uit te leggen als je het nog steeds niet snapt. Dat leek me wel wat. De instructeur van de eerste tien lessen afgebeld en gezegd dat ik mijn lessen niet meer bij hem wilde vervolgen.

Dus op naar Hans. Hij pikte me op een dag op. En die ene proefles was een hele openbaring. Hij vroeg wat ik al en nog wist. Niet heel veel. Ik denk dat hij met mij op nul begonnen is, en dat was is mijn geval ook het beste. Want ik wist dingen slechts nog half te herinneren. Hij ging niet zoals mijn oude instructeur meteen de snelweg op. Doodeng vond ik dat. Nee, Hans ging naar een afgelegen plek, waar ik de auto kon leren kennen en me veilig genoeg voelde ook fouten te maken. Alles rustig opgebouwd en mijn rijbewijs gehaald!!! Helaas niet in 1x maar wel de tweede keer :-). Wat heeft Hans mij gebracht? Dat ik met plezier rijd! Vertrouwen heb. En dat iedere automobilist wel eens een fout maakt. Het was plezierig in de auto. Altijd trof ik een geïnteresseerd man en gaf hij naast aanwijzingen ook complimenten.

Kortom: Hans is een gouden kerel. Een man met foefjes die het rijden makkelijker maken.
Een man van grapjes en gezelligheid. Hij heeft me het pasje naar de vrijheid gegeven. En daar ben ik hem nog altijd dankbaar voor.
Daarom vroeg ik hem ook of ik een recensie mocht schrijven.

Toendertijd (2008) sprak hij over het plan een eigen rijschool te willen beginnen. En ik vind het zo vet, dat ik hem laatst tegen kwam met zijn eigen bord op het dak.

Als ik iemand zou moeten aanbevelen is het Hans Bak. En (aanstaande) lesser; ook jou gaat het lukken!
Met vriendelijk groet,

Inge (29) uit Hilversum